Synonymes: aanbinden, afmeren, meren, onderbinden, vastbinden, aanmeren
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈvɑstlɛɣə(n)/ |
|---|
| Césure | vast·leg·gen |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) leg vast | (ik) legde vast |
| (jij) legt vast | (jij) legde vast |
| (hij) legt vast | (hij) legde vast |
| (wij) leggen vast | (wij) legden vast |
| (jullie) leggen vast | (jullie) legden vast |
| (gij) legt vast | (gij) legdet vast |
| (zij) leggen vast | (zij) legden vast |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) vastlegge | (dat ik) vastlegde |
| (dat jij) vastlegge | (dat jij) vastlegde |
| (dat hij) vastlegge | (dat hij) vastlegde |
| (dat wij) vastleggen | (dat wij) vastlegden |
| (dat jullie) vastleggen | (dat jullie) vastlegden |
| (dat gij) vastlegget | (dat gij) vastlegdet |
| (dat zij) vastleggen | (dat zij) vastlegden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| leg vast | legt vast |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| vastleggend, vastleggende | (hebben) vastgelegd |