Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ɪˈnensxœy̯və(n)/ |
Césure | in·een·schui·ven |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) schuif ineen | (ik) schoof ineen |
(jij) schuift ineen | (jij) schoof ineen |
(hij) schuift ineen | (hij) schoof ineen |
(wij) schuiven ineen | (wij) schoven ineen |
(jullie) schuiven ineen | (jullie) schoven ineen |
(gij) schuift ineen | (gij) schooft ineen |
(zij) schuiven ineen | (zij) schoven ineen |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) ineenschuive | (dat ik) ineenschove |
(dat jij) ineenschuive | (dat jij) ineenschove |
(dat hij) ineenschuive | (dat hij) ineenschove |
(dat wij) ineenschuiven | (dat wij) ineenschoven |
(dat jullie) ineenschuiven | (dat jullie) ineenschoven |
(dat gij) ineenschuivet | (dat gij) ineenschovet |
(dat zij) ineenschuiven | (dat zij) ineenschoven |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
schuif ineen | schuift ineen |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
ineenschuivend, ineenschuivende | (hebben) ineengeschoven |
espéranto | kunŝovi |
---|---|
français | rapprocher |
portugais | juntar empurrando |