Synonymes: onthutsen, ontstellen, ontzetten, verbijsteren, van streek brengen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /vərˈblɵfə(n)/ |
|---|
| Césure | ver·bluf·fen |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) verbluf | (ik) verblufte |
| (jij) verbluft | (jij) verblufte |
| (hij) verbluft | (hij) verblufte |
| (wij) verbluffen | (wij) verbluften |
| (jullie) verbluffen | (jullie) verbluften |
| (gij) verbluft | (gij) verbluftet |
| (zij) verbluffen | (zij) verbluften |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) verbluffe | (dat ik) verblufte |
| (dat jij) verbluffe | (dat jij) verblufte |
| (dat hij) verbluffe | (dat hij) verblufte |
| (dat wij) verbluffen | (dat wij) verbluften |
| (dat jullie) verbluffen | (dat jullie) verbluften |
| (dat gij) verbluffet | (dat gij) verbluftet |
| (dat zij) verbluffen | (dat zij) verbluften |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| verbluf | verbluft |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| verbluffend, verbluffende | (hebben) verbluft |