Synonymes: onthutsen, ontzetten, verbijsteren, verbluffen, van streek brengen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ɔntˈstɛlə(n)/ |
|---|
| Césure | ont·stel·len |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) ontstel | (ik) ontstelde |
| (jij) ontstelt | (jij) ontstelde |
| (hij) ontstelt | (hij) ontstelde |
| (wij) ontstellen | (wij) ontstelden |
| (jullie) ontstellen | (jullie) ontstelden |
| (gij) ontstelt | (gij) ontsteldet |
| (zij) ontstellen | (zij) ontstelden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) ontstelle | (dat ik) ontstelde |
| (dat jij) ontstelle | (dat jij) ontstelde |
| (dat hij) ontstelle | (dat hij) ontstelde |
| (dat wij) ontstellen | (dat wij) ontstelden |
| (dat jullie) ontstellen | (dat jullie) ontstelden |
| (dat gij) ontstellet | (dat gij) ontsteldet |
| (dat zij) ontstellen | (dat zij) ontstelden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| ontstel | ontstelt |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| ontstellend, ontstellende | (hebben) ontsteld |