Synonymes: inleggen, inmaken, wecken
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /kɔnˈfɛi̯tə(n)/ |
|---|
| Césure | kon·fij·ten |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) konfijt | (ik) konfijtte |
| (jij) konfijt | (jij) konfijtte |
| (hij) konfijt | (hij) konfijtte |
| (wij) konfijten | (wij) konfijtten |
| (jullie) konfijten | (jullie) konfijtten |
| (gij) konfijt | (gij) konfijttet |
| (zij) konfijten | (zij) konfijtten |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) konfijte | (dat ik) konfijtte |
| (dat jij) konfijte | (dat jij) konfijtte |
| (dat hij) konfijte | (dat hij) konfijtte |
| (dat wij) konfijten | (dat wij) konfijtten |
| (dat jullie) konfijten | (dat jullie) konfijtten |
| (dat gij) konfijtet | (dat gij) konfijttet |
| (dat zij) konfijten | (dat zij) konfijtten |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| konfijt | konfijt |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| konfijtend, konfijtende | (hebben) gekonfijt |