Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈɔpmakə(n)/ |
Césure | op·ma·ken |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) maak op | (ik) maakte op |
(jij) maakt op | (jij) maakte op |
(hij) maakt op | (hij) maakte op |
(wij) maken op | (wij) maakten op |
(jullie) maken op | (jullie) maakten op |
(gij) maakt op | (gij) maaktet op |
(zij) maken op | (zij) maakten op |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) opmake | (dat ik) opmaakte |
(dat jij) opmake | (dat jij) opmaakte |
(dat hij) opmake | (dat hij) opmaakte |
(dat wij) opmaken | (dat wij) opmaakten |
(dat jullie) opmaken | (dat jullie) opmaakten |
(dat gij) opmaket | (dat gij) opmaaktet |
(dat zij) opmaken | (dat zij) opmaakten |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
maak op | maakt op |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
opmakend, opmakende | (hebben) opgemaakt |
allemand | umbrechen; ausschießen |
---|---|
anglais | impose |
espagnol | imponer |
espéranto | impozi |