Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈanvɑlə(n)/ |
Césure | aan·val·len |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) val aan | (ik) viel aan |
(jij) valt aan | (jij) viel aan |
(hij) valt aan | (hij) viel aan |
(wij) vallen aan | (wij) vielen aan |
(jullie) vallen aan | (jullie) vielen aan |
(gij) valt aan | (gij) vielt aan |
(zij) vallen aan | (zij) vielen aan |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) aanvalle | (dat ik) aanviele |
(dat jij) aanvalle | (dat jij) aanviele |
(dat hij) aanvalle | (dat hij) aanviele |
(dat wij) aanvallen | (dat wij) aanvielen |
(dat jullie) aanvallen | (dat jullie) aanvielen |
(dat gij) aanvallet | (dat gij) aanvielet |
(dat zij) aanvallen | (dat zij) aanvielen |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
val aan | valt aan |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
aanvallend, aanvallende | (hebben) aangevallen |
allemand | angreifen; überfallen; herfallen über |
---|---|
anglais | attack; aggress |
catalan | agredir |
espagnol | acometer; atacar |
espéranto | agresi |
français | agresser; attaquer; attaquer le premier; commettre une agression |
frison occidental | oanfalle |
portugais | agredir |