Synonymes: foeteren, razen, tieren, uitvaren, tekeergaan
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /fɵlmiˈnerə(n)/ |
|---|
| Césure | ful·mi·ne·ren |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) fulmineer | (ik) fulmineerde |
| (jij) fulmineert | (jij) fulmineerde |
| (hij) fulmineert | (hij) fulmineerde |
| (wij) fulmineren | (wij) fulmineerden |
| (jullie) fulmineren | (jullie) fulmineerden |
| (gij) fulmineert | (gij) fulmineerdet |
| (zij) fulmineren | (zij) fulmineerden |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) fulminere | (dat ik) fulmineerde |
| (dat jij) fulminere | (dat jij) fulmineerde |
| (dat hij) fulminere | (dat hij) fulmineerde |
| (dat wij) fulmineren | (dat wij) fulmineerden |
| (dat jullie) fulmineren | (dat jullie) fulmineerden |
| (dat gij) fulmineret | (dat gij) fulmineerdet |
| (dat zij) fulmineren | (dat zij) fulmineerden |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| fulmineer | fulmineert |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| fulminerend, fulminerende | (hebben) gefulmineerd |