Information du mot ruiken (néerlandais → espéranto: flari)

Parti du discoursverbe
Prononciation/ˈrœy̯kə(n)/
Césurerui·ken

Conjugaison

Indicatif
PrésentPassé
(ik) ruik(ik) rook
(jij) ruikt(jij) rook
(hij) ruikt(hij) rook
(wij) ruiken(wij) roken
(jullie) ruiken(jullie) roken
(gij) ruikt(gij) rookt
(zij) ruiken(zij) roken
Subjonctif
PrésentPassé
(dat ik) ruike(dat ik) roke
(dat jij) ruike(dat jij) roke
(dat hij) ruike(dat hij) roke
(dat wij) ruiken(dat wij) roken
(dat jullie) ruiken(dat jullie) roken
(dat gij) ruiket(dat gij) roket
(dat zij) ruiken(dat zij) roken
Impératif
Singulier/PlurielPluriel
ruikruikt
Participes
Participe présentParticipe passé
ruikend, ruikende(hebben) geroken

Exemples d’usage

En wat ruik je?
Je moet het niet ruiken, je moet het eten!
Hij bood ook de inboorlinge wat aan, maar ze rook eraan en wendde haar hoofd af.
Ik ruik paddestoelen.

Traductions

afrikaansruik
allemandriechen; wittern
anglaissmell; scent
catalanensumar; flairar; olorar
espagnololer; olfatear
espérantoflari
féringiensnodda eftir; tevja
finnoishaistaa
françaisflairer; sentir
frison occidentalrûke
frison saterlandruuke
gaélique écossaisfeuch fàileadh
latinolfacere
luxembourgeoisrichen
malaisbau; cium; hidu; mencium
norvégienlukte
polonaisczuć
portugaischeirar
russeнюхать; чуять
tchèquečichat
yidicheשמעקן