Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈrœy̯kə(n)/ |
Césure | rui·ken |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) ruik | (ik) rook |
(jij) ruikt | (jij) rook |
(hij) ruikt | (hij) rook |
(wij) ruiken | (wij) roken |
(jullie) ruiken | (jullie) roken |
(gij) ruikt | (gij) rookt |
(zij) ruiken | (zij) roken |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) ruike | (dat ik) roke |
(dat jij) ruike | (dat jij) roke |
(dat hij) ruike | (dat hij) roke |
(dat wij) ruiken | (dat wij) roken |
(dat jullie) ruiken | (dat jullie) roken |
(dat gij) ruiket | (dat gij) roket |
(dat zij) ruiken | (dat zij) roken |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
ruik | ruikt |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
ruikend, ruikende | (hebben) geroken |
afrikaans | ruik |
---|---|
allemand | riechen; wittern |
anglais | smell; scent |
catalan | ensumar; flairar; olorar |
espagnol | oler; olfatear |
espéranto | flari |
féringien | snodda eftir; tevja |
finnois | haistaa |
français | flairer; sentir |
frison occidental | rûke |
frison saterland | ruuke |
gaélique écossais | feuch fàileadh |
latin | olfacere |
luxembourgeois | richen |
malais | bau; cium; hidu; mencium |
norvégien | lukte |
polonais | czuć |
portugais | cheirar |
russe | нюхать; чуять |
tchèque | čichat |
yidiche | שמעקן |