Synonymes: dichten, dichtmaken, stoppen, toestoppen, verstoppen, volstoppen
| Parti du discours | verbe |
|---|
| Prononciation | /ˈdɪx(t)stɔpə(n)/ |
|---|
| Césure | dicht·stop·pen |
|---|
Conjugaison
| Indicatif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (ik) stop dicht | (ik) stopte dicht |
| (jij) stopt dicht | (jij) stopte dicht |
| (hij) stopt dicht | (hij) stopte dicht |
| (wij) stoppen dicht | (wij) stopten dicht |
| (jullie) stoppen dicht | (jullie) stopten dicht |
| (gij) stopt dicht | (gij) stoptet dicht |
| (zij) stoppen dicht | (zij) stopten dicht |
| Subjonctif |
|---|
| Présent | Passé |
|---|
| (dat ik) dichtstoppe | (dat ik) dichtstopte |
| (dat jij) dichtstoppe | (dat jij) dichtstopte |
| (dat hij) dichtstoppe | (dat hij) dichtstopte |
| (dat wij) dichtstoppen | (dat wij) dichtstopten |
| (dat jullie) dichtstoppen | (dat jullie) dichtstopten |
| (dat gij) dichtstoppet | (dat gij) dichtstoptet |
| (dat zij) dichtstoppen | (dat zij) dichtstopten |
| Impératif |
|---|
| Singulier/Pluriel | Pluriel |
|---|
| stop dicht | stopt dicht |
| Participes |
|---|
| Participe présent | Participe passé |
|---|
| dichtstoppend, dichtstoppende | (hebben) dichtgestopt |
Het had hem nooit helemaal aangestaan, ook al was het zo klein, maar nu keek hij er achterdochtig naar en vroeg zich af waarom hij het nooit had dichtgestopt.