Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈsxœy̯̯və(n)/ |
Césure | schui·ven |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) schuif | (ik) schoof |
(jij) schuift | (jij) schoof |
(hij) schuift | (hij) schoof |
(wij) schuiven | (wij) schoven |
(jullie) schuiven | (jullie) schoven |
(gij) schuift | (gij) schooft |
(zij) schuiven | (zij) schoven |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) schuive | (dat ik) schove |
(dat jij) schuive | (dat jij) schove |
(dat hij) schuive | (dat hij) schove |
(dat wij) schuiven | (dat wij) schoven |
(dat jullie) schuiven | (dat jullie) schoven |
(dat gij) schuivet | (dat gij) schovet |
(dat zij) schuiven | (dat zij) schoven |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
schuif | schuift |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
schuivend, schuivende | (hebben) geschoven |
allemand | schieben; rücken |
---|---|
anglais | shove; slide |
bas allemand | skuven |
catalan | empènyer arossegant; fer lliscar |
danois | skubbe |
espagnol | hacer deslizar; hacer resbalar; meter habilmente |
espéranto | ŝovi |
féringien | skúgva |
finnois | työntää |
français | faire glisser; fourrer |
frison saterland | skuuwe |
portugais | empurrar |