Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈrɛi̯də(n)/, /ˈrɛi̯jə(n)/ |
Césure | rij·den |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) rij, rijd | (ik) reed |
(jij) rijdt | (jij) reed |
(hij) rijdt | (hij) reed |
(wij) rijden | (wij) reden |
(jullie) rijden | (jullie) reden |
(gij) rijdt | (gij) reedt |
(zij) rijden | (zij) reden |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) rijde | (dat ik) rede |
(dat jij) rijde | (dat jij) rede |
(dat hij) rijde | (dat hij) rede |
(dat wij) rijden | (dat wij) reden |
(dat jullie) rijden | (dat jullie) reden |
(dat gij) rijdet | (dat gij) redet |
(dat zij) rijden | (dat zij) reden |
Impératif | |
Singulier/Pluriel | Pluriel |
rij, rijd | rijdt |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
rijdend, rijdende | (hebben/zijn) gereden |
afrikaans | ry |
---|---|
allemand | reiten |
anglais | ride |
anglais (vieil anglais) | ærnan; ridan |
catalan | cavalcar; muntar |
danois | ride |
espagnol | cabalgar; montar |
espéranto | rajdi |
féringien | ríða |
finnois | ratsastaa |
français | chevaucher; monter à bicyclette; monter à cheval |
frison occidental | ride |
frison saterland | riede |
portugais | andar a cavalo; cavalgar; montar |
suédois | rida |
turc | binmek |