Synonymes: geuren, rieken
Parti du discours | verbe |
---|---|
Prononciation | /ˈrœy̯kə(n)/ |
Césure | rui·ken |
Indicatif | |
---|---|
Présent | Passé |
(ik) ruik | (ik) rook |
(jij) ruikt | (jij) rook |
(hij) ruikt | (hij) rook |
(wij) ruiken | (wij) roken |
(jullie) ruiken | (jullie) roken |
(gij) ruikt | (gij) rookt |
(zij) ruiken | (zij) roken |
Subjonctif | |
Présent | Passé |
(dat ik) ruike | (dat ik) roke |
(dat jij) ruike | (dat jij) roke |
(dat hij) ruike | (dat hij) roke |
(dat wij) ruiken | (dat wij) roken |
(dat jullie) ruiken | (dat jullie) roken |
(dat gij) ruiket | (dat gij) roket |
(dat zij) ruiken | (dat zij) roken |
Participes | |
Participe présent | Participe passé |
ruikend, ruikende | (hebben) geroken |
allemand | duften; riechen |
---|---|
anglais | smell |
catalan | fer flaire; fer olor |
danois | lugte |
espagnol | despedir olor; oler |
espéranto | odori |
féringien | anga; rúka |
français | embaumer; exhaler un odeur; sentir |
frison saterland | duftje; ruuke |
italien | sentire |
papiamento | hole; ole |
portugais | cheirar; exalar cheiro |
sranan | smeri |
suédois | dofta |
tchèque | cítit; páchnout; vonět; zapáchat |