Synonymes: detineren, inhouden, reserveren, terughouden, wederhouden
Parti du discours | verbe |
---|
Prononciation | /vərˈbɛi̯tə(n)/ |
---|
Césure | ver·bij·ten |
---|
Conjugaison
Indicatif |
---|
Présent | Passé |
---|
(ik) verbijt | (ik) verbeet |
(jij) verbijt | (jij) verbeet |
(hij) verbijt | (hij) verbeet |
(wij) verbijten | (wij) verbeten |
(jullie) verbijten | (jullie) verbeten |
(gij) verbijt | (gij) verbeet |
(zij) verbijten | (zij) verbeten |
Subjonctif |
---|
Présent | Passé |
---|
(dat ik) verbijte | (dat ik) verbete |
(dat jij) verbijte | (dat jij) verbete |
(dat hij) verbijte | (dat hij) verbete |
(dat wij) verbijten | (dat wij) verbeten |
(dat jullie) verbijten | (dat jullie) verbeten |
(dat gij) verbijtet | (dat gij) verbetet |
(dat zij) verbijten | (dat zij) verbeten |
Impératif |
---|
Singulier/Pluriel | Pluriel |
---|
verbijt | verbijt |
Participes |
---|
Participe présent | Participe passé |
---|
verbijtend, verbijtende | (hebben) verbeten |
Heer Ollie verbeet zijn woede.
Laderach steeg af, zijn pijn verbijtend.