Vortspeco | verbo |
---|---|
Prononco | /vərˈʋɪldərə(n)/ |
Divido | ver·wil·de·ren |
Indikativo | |
---|---|
Prezenco | Preterito |
(ik) verwilder | (ik) verwilderde |
(jij) verwildert | (jij) verwilderde |
(hij) verwildert | (hij) verwilderde |
(wij) verwilderen | (wij) verwilderden |
(jullie) verwilderen | (jullie) verwilderden |
(gij) verwildert | (gij) verwilderdet |
(zij) verwilderen | (zij) verwilderden |
Subjunktivo | |
Prezenco | Preterito |
(dat ik) verwildere | (dat ik) verwilderde |
(dat jij) verwildere | (dat jij) verwilderde |
(dat hij) verwildere | (dat hij) verwilderde |
(dat wij) verwilderen | (dat wij) verwilderden |
(dat jullie) verwilderen | (dat jullie) verwilderden |
(dat gij) verwilderet | (dat gij) verwilderdet |
(dat zij) verwilderen | (dat zij) verwilderden |
Imperativo | |
Singularo/Pluralo | Pluralo |
verwilder | verwildert |
Participoj | |
Prezenca participo | Preterita participo |
verwilderend, verwilderende | (zijn) verwilderd |
esperanto | sovaĝiĝi |
---|---|
germana | verwildern |