Vortspeco | verbo |
---|---|
Prononco | /vərˈmujə(n)/ |
Divido | ver·moei·en |
Indikativo | |
---|---|
Prezenco | Preterito |
(ik) vermoei | (ik) vermoeide |
(jij) vermoeit | (jij) vermoeide |
(hij) vermoeit | (hij) vermoeide |
(wij) vermoeien | (wij) vermoeiden |
(jullie) vermoeien | (jullie) vermoeiden |
(gij) vermoeit | (gij) vermoeidet |
(zij) vermoeien | (zij) vermoeiden |
Subjunktivo | |
Prezenco | Preterito |
(dat ik) vermoeie | (dat ik) vermoeide |
(dat jij) vermoeie | (dat jij) vermoeide |
(dat hij) vermoeie | (dat hij) vermoeide |
(dat wij) vermoeien | (dat wij) vermoeiden |
(dat jullie) vermoeien | (dat jullie) vermoeiden |
(dat gij) vermoeiet | (dat gij) vermoeidet |
(dat zij) vermoeien | (dat zij) vermoeiden |
Imperativo | |
Singularo/Pluralo | Pluralo |
vermoei | vermoeit |
Participoj | |
Prezenca participo | Preterita participo |
vermoeiend, vermoeiende | (hebben) vermoeid |
angla | fag |
---|---|
esperanto | lacigi |
feroa | møða |
franca | épuiser; fatiguer; lasser |
germana | ermüden |
pola | zmęczyć |
surinama | lamata; weri |
sveda | trötta; uttrötta |