Vortspeco | verbo |
---|---|
Prononco | /ɑkrediˈteːrə(n)/ |
Divido | ac·cre·di·te·ren |
Indikativo | |
---|---|
Prezenco | Preterito |
(ik) accrediteer | (ik) accrediteerde |
(jij) accrediteert | (jij) accrediteerde |
(hij) accrediteert | (hij) accrediteerde |
(wij) accrediteren | (wij) accrediteerden |
(jullie) accrediteren | (jullie) accrediteerden |
(gij) accrediteert | (gij) accrediteerdet |
(zij) accrediteren | (zij) accrediteerden |
Subjunktivo | |
Prezenco | Preterito |
(dat ik) accreditere | (dat ik) accrediteerde |
(dat jij) accreditere | (dat jij) accrediteerde |
(dat hij) accreditere | (dat hij) accrediteerde |
(dat wij) accrediteren | (dat wij) accrediteerden |
(dat jullie) accrediteren | (dat jullie) accrediteerden |
(dat gij) accrediteret | (dat gij) accrediteerdet |
(dat zij) accrediteren | (dat zij) accrediteerden |
Imperativo | |
Singularo/Pluralo | Pluralo |
accrediteer | accrediteert |
Participoj | |
Prezenca participo | Preterita participo |
accrediterend, accrediterende | (hebben) geaccrediteerd |
angla | accredit |
---|---|
esperanto | akrediti |
franca | accréditer |
germana | akkreditieren; beglaubigen; bevollmächtigen |
hispana | acreditar |
hungara | akkreditál |
islanda | löggilda; veita umboð; viðurkenna sem fullgildan |
kataluna | acreditar |
portugala | acreditar |