Vortspeco | verbo |
---|---|
Prononco | /ɪndyˈserə(n)/ |
Divido | in·du·ce·ren |
Indikativo | |
---|---|
Prezenco | Preterito |
(ik) induceer | (ik) induceerde |
(jij) induceert | (jij) induceerde |
(hij) induceert | (hij) induceerde |
(wij) induceren | (wij) induceerden |
(jullie) induceren | (jullie) induceerden |
(gij) induceert | (gij) induceerdet |
(zij) induceren | (zij) induceerden |
Subjunktivo | |
Prezenco | Preterito |
(dat ik) inducere | (dat ik) induceerde |
(dat jij) inducere | (dat jij) induceerde |
(dat hij) inducere | (dat hij) induceerde |
(dat wij) induceren | (dat wij) induceerden |
(dat jullie) induceren | (dat jullie) induceerden |
(dat gij) induceret | (dat gij) induceerdet |
(dat zij) induceren | (dat zij) induceerden |
Imperativo | |
Singularo/Pluralo | Pluralo |
induceer | induceert |
Participoj | |
Prezenca participo | Preterita participo |
inducerend, inducerende | (hebben) geïnduceerd |
angla | induce |
---|---|
esperanto | indukti |
finna | johtaa |
germana | induzieren |
hispana | inducir |
kataluna | induir |