Het gevolg hiervan was dat de beide schepen op 10 oktober ’s morgens op dezelfde tijd het anker lichtten om van het tij te profiteren.
Maar een zeeman is een zeeman en Conan was dan wel in vele opzichten meedogenloos, hij vond dat hij niet gewoon het anker kon lichten en wegzeilen en zo een groep collega’s aan hun lot overlaten.