Synonimen: afrijden, uitlopen, uitvaren, wegvaren
| Wurdsoarte | tiidwurd |
|---|
| Utspraak | /ˈʋɛxrɛi̯də(n)/ |
|---|
| Ofbreking | weg·rij·den |
|---|
Ferfoarming
| Oantoanende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (ik) rij weg, rijd weg | (ik) reed weg |
| (jij) rijdt weg | (jij) reed weg |
| (hij) rijdt weg | (hij) reed weg |
| (wij) rijden weg | (wij) reden weg |
| (jullie) rijden weg | (jullie) reden weg |
| (gij) rijdt weg | (gij) reedt weg |
| (zij) rijden weg | (zij) reden weg |
| Oanfoegjende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (dat ik) wegrijde | (dat ik) wegrede |
| (dat jij) wegrijde | (dat jij) wegrede |
| (dat hij) wegrijde | (dat hij) wegrede |
| (dat wij) wegrijden | (dat wij) wegreden |
| (dat jullie) wegrijden | (dat jullie) wegreden |
| (dat gij) wegrijdet | (dat gij) wegredet |
| (dat zij) wegrijden | (dat zij) wegreden |
| hjittende foarm |
|---|
| Iental/Meartal | Meartal |
|---|
| rij weg, rijd weg | rijdt weg |
| Mulwurden |
|---|
| Nomulwurd | Doemulwurd |
|---|
| wegrijdend, wegrijdende | (zijn) weggereden |
Daarna ging hij in zijn auto zitten en reed weg.
De vierde inzittende was daarop met de wagen weer weggereden.