Synonimen: aanslaan, afstuiten, opspringen, stuiten, terugspringen
| Wurdsoarte | tiidwurd |
|---|
| Utspraak | /ˈɑfkɛtsə(n)/ |
|---|
| Ofbreking | af·ket·sen |
|---|
Ferfoarming
| Oantoanende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (hij) afketst | (hij) afketste |
| (zij) afketsen | (zij) afketsten |
| Oanfoegjende foarm |
|---|
| Notiid | Doetiid |
|---|
| (dat hij) afketse | (dat hij) afketste |
| (dat zij) afketsen | (dat zij) afketsten |
| Mulwurden |
|---|
| Nomulwurd | Doemulwurd |
|---|
| afketsend, afketsende | (zijn) afgeketst |
Meestal ketsten ze af op de stenen, maar af en toe trof er een een menselijk doel.
Maar de pijl ketste af op zijn verborgen maliënkolder.