Hoog boven hen hing een gier als een zwarte stip aan het kille blauw van de hemel.
De andere gieren, dodelijk verschrikt door het lot van hun soortgenoot, vluchtten naar een boom in de verte, waar ze op een tak gingen zitten, als duivels in een conclaaf.
Lijken bedekten de grond en gieren cirkelden door de lucht.