Synonym: kiemen
Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔntˈkimə(n)/ |
Hyphenation | ont·kie·men |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(hij) ontkiemt | (hij) ontkiemde |
(zij) ontkiemen | (zij) ontkiemden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat hij) ontkieme | (dat hij) ontkiemde |
(dat zij) ontkiemen | (dat zij) ontkiemden |
Participles | |
Present participle | Past participle |
ontkiemend, ontkiemende | (zijn) ontkiemd |
English | germinate |
---|---|
Esperanto | ĝermi |
Faeroese | næla |
French | germer |
German | ausschlagen; keimen; sprießen; sprossen |
Latin | germinare |
Portuguese | brotar; germinar |
Saterland Frisian | kiene; kienje; spruutje; uutslo |