Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɔntˈketənə(n)/ |
Hyphenation | ont·ke·te·nen |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) ontketen | (ik) ontketende |
(jij) ontketent | (jij) ontketende |
(hij) ontketent | (hij) ontketende |
(wij) ontketenen | (wij) ontketenden |
(jullie) ontketenen | (jullie) ontketenden |
(gij) ontketent | (gij) ontketendet |
(zij) ontketenen | (zij) ontketenden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) ontketene | (dat ik) ontketende |
(dat jij) ontketene | (dat jij) ontketende |
(dat hij) ontketene | (dat hij) ontketende |
(dat wij) ontketenen | (dat wij) ontketenden |
(dat jullie) ontketenen | (dat jullie) ontketenden |
(dat gij) ontketenet | (dat gij) ontketendet |
(dat zij) ontketenen | (dat zij) ontketenden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
ontketen | ontketent |
Participles | |
Present participle | Past participle |
ontketenend, ontketenende | (hebben) ontketend |
English | unchain |
---|---|
Esperanto | senkatenigi; malkateni |
French | déchaîner |
German | entfesseln; die Ketten abnehmen; die Fesseln abnehmen; von den Fesseln befreien |