Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /pɵŋkˈterə(n)/ |
Hyphenation | punc·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) puncteer | (ik) puncteerde |
(jij) puncteert | (jij) puncteerde |
(hij) puncteert | (hij) puncteerde |
(wij) puncteren | (wij) puncteerden |
(jullie) puncteren | (jullie) puncteerden |
(gij) puncteert | (gij) puncteerdet |
(zij) puncteren | (zij) puncteerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) punctere | (dat ik) puncteerde |
(dat jij) punctere | (dat jij) puncteerde |
(dat hij) punctere | (dat hij) puncteerde |
(dat wij) puncteren | (dat wij) puncteerden |
(dat jullie) puncteren | (dat jullie) puncteerden |
(dat gij) puncteret | (dat gij) puncteerdet |
(dat zij) puncteren | (dat zij) puncteerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
puncteer | puncteert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
puncterend, puncterende | (hebben) gepuncteerd |
English | puncture; prick |
---|---|
Esperanto | punkcii |
Spanish | puncionar |