Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɣoxələ(n)/ |
Hyphenation | gooch·e·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) goochel | (ik) goochelde |
(jij) goochelt | (jij) goochelde |
(hij) goochelt | (hij) goochelde |
(wij) goochelen | (wij) goochelden |
(jullie) goochelen | (jullie) goochelden |
(gij) goochelt | (gij) goocheldet |
(zij) goochelen | (zij) goochelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) goochele | (dat ik) goochelde |
(dat jij) goochele | (dat jij) goochelde |
(dat hij) goochele | (dat hij) goochelde |
(dat wij) goochelen | (dat wij) goochelden |
(dat jullie) goochelen | (dat jullie) goochelden |
(dat gij) goochelet | (dat gij) goocheldet |
(dat zij) goochelen | (dat zij) goochelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
goochel | goochelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
goochelend, goochelende | (hebben) gegoocheld |
English | conjure |
---|---|
Esperanto | prestidigiti; ĵongli |