Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈprɪkələ(n)/ |
Hyphenation | prik·ke·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) prikkel | (ik) prikkelde |
(jij) prikkelt | (jij) prikkelde |
(hij) prikkelt | (hij) prikkelde |
(wij) prikkelen | (wij) prikkelden |
(jullie) prikkelen | (jullie) prikkelden |
(gij) prikkelt | (gij) prikkeldet |
(zij) prikkelen | (zij) prikkelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) prikkele | (dat ik) prikkelde |
(dat jij) prikkele | (dat jij) prikkelde |
(dat hij) prikkele | (dat hij) prikkelde |
(dat wij) prikkelen | (dat wij) prikkelden |
(dat jullie) prikkelen | (dat jullie) prikkelden |
(dat gij) prikkelet | (dat gij) prikkeldet |
(dat zij) prikkelen | (dat zij) prikkelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
prikkel | prikkelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
prikkelend, prikkelende | (hebben) geprikkeld |
Esperanto | pikadi |
---|