Synonyms: aftakelen, onttakelen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈɑftœy̯ɣə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | af·tui·gen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) tuig af | (ik) tuigde af |
| (jij) tuigt af | (jij) tuigde af |
| (hij) tuigt af | (hij) tuigde af |
| (wij) tuigen af | (wij) tuigden af |
| (jullie) tuigen af | (jullie) tuigden af |
| (gij) tuigt af | (gij) tuigdet af |
| (zij) tuigen af | (zij) tuigden af |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) aftuige | (dat ik) aftuigde |
| (dat jij) aftuige | (dat jij) aftuigde |
| (dat hij) aftuige | (dat hij) aftuigde |
| (dat wij) aftuigen | (dat wij) aftuigden |
| (dat jullie) aftuigen | (dat jullie) aftuigden |
| (dat gij) aftuiget | (dat gij) aftuigdet |
| (dat zij) aftuigen | (dat zij) aftuigden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| tuig af | tuigt af |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| aftuigend, aftuigende | (hebben) afgetuigd |