Synonym: uit elkaar doen springen
Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈkrakə(n)/ |
Hyphenation | kra·ken |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) kraak | (ik) kraakte |
(jij) kraakt | (jij) kraakte |
(hij) kraakt | (hij) kraakte |
(wij) kraken | (wij) kraakten |
(jullie) kraken | (jullie) kraakten |
(gij) kraakt | (gij) kraaktet |
(zij) kraken | (zij) kraakten |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) krake | (dat ik) kraakte |
(dat jij) krake | (dat jij) kraakte |
(dat hij) krake | (dat hij) kraakte |
(dat wij) kraken | (dat wij) kraakten |
(dat jullie) kraken | (dat jullie) kraakten |
(dat gij) kraket | (dat gij) kraaktet |
(dat zij) kraken | (dat zij) kraakten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
kraak | kraakt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
krakend, krakende | (hebben) gekraakt |
Esperanto | krevigi |
---|---|
German | sprengen; bersten machen; zum Platzen bringen; zum Zerplatzen bringen; zersprengen; aufknacken; knacken |
Swedish | spräcka |