Synonym: vervoegen
Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /kɔɲyˈɣerə(n)/ |
Hyphenation | con·ju·ge·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) conjugeer | (ik) conjugeerde |
(jij) conjugeert | (jij) conjugeerde |
(hij) conjugeert | (hij) conjugeerde |
(wij) conjugeren | (wij) conjugeerden |
(jullie) conjugeren | (jullie) conjugeerden |
(gij) conjugeert | (gij) conjugeerdet |
(zij) conjugeren | (zij) conjugeerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) conjugere | (dat ik) conjugeerde |
(dat jij) conjugere | (dat jij) conjugeerde |
(dat hij) conjugere | (dat hij) conjugeerde |
(dat wij) conjugeren | (dat wij) conjugeerden |
(dat jullie) conjugeren | (dat jullie) conjugeerden |
(dat gij) conjugeret | (dat gij) conjugeerdet |
(dat zij) conjugeren | (dat zij) conjugeerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
conjugeer | conjugeert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
conjugerend, conjugerende | (hebben) geconjugeerd |
English | conjugate; pair |
---|---|
Esperanto | konjugacii; konjugi |
German | konjugieren; beugen; abwandeln |
Papiamento | konhugá |
Spanish | conjugar |