Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /vərˈbɛi̯stərə(n)/ |
Hyphenation | ver·bijs·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) verbijster | (ik) verbijsterde |
(jij) verbijstert | (jij) verbijsterde |
(hij) verbijstert | (hij) verbijsterde |
(wij) verbijsteren | (wij) verbijsterden |
(jullie) verbijsteren | (jullie) verbijsterden |
(gij) verbijstert | (gij) verbijsterdet |
(zij) verbijsteren | (zij) verbijsterden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) verbijstere | (dat ik) verbijsterde |
(dat jij) verbijstere | (dat jij) verbijsterde |
(dat hij) verbijstere | (dat hij) verbijsterde |
(dat wij) verbijsteren | (dat wij) verbijsterden |
(dat jullie) verbijsteren | (dat jullie) verbijsterden |
(dat gij) verbijsteret | (dat gij) verbijsterdet |
(dat zij) verbijsteren | (dat zij) verbijsterden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
verbijster | verbijstert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
verbijsterend, verbijsterende | (hebben) verbijsterd |
English | puzzle |
---|---|
Esperanto | konfuzegi |
French | abasourdir |
German | völlig durcheinanderbringen; aufs Äußerste verwirren |