Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɑkrediˈteːrə(n)/ |
Hyphenation | ac·cre·di·te·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) accrediteer | (ik) accrediteerde |
(jij) accrediteert | (jij) accrediteerde |
(hij) accrediteert | (hij) accrediteerde |
(wij) accrediteren | (wij) accrediteerden |
(jullie) accrediteren | (jullie) accrediteerden |
(gij) accrediteert | (gij) accrediteerdet |
(zij) accrediteren | (zij) accrediteerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) accreditere | (dat ik) accrediteerde |
(dat jij) accreditere | (dat jij) accrediteerde |
(dat hij) accreditere | (dat hij) accrediteerde |
(dat wij) accrediteren | (dat wij) accrediteerden |
(dat jullie) accrediteren | (dat jullie) accrediteerden |
(dat gij) accrediteret | (dat gij) accrediteerdet |
(dat zij) accrediteren | (dat zij) accrediteerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
accrediteer | accrediteert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
accrediterend, accrediterende | (hebben) geaccrediteerd |
Catalan | acreditar |
---|---|
English | accredit |
Esperanto | akrediti |
French | accréditer |
German | akkreditieren; beglaubigen; bevollmächtigen |
Hungarian | akkreditál |
Icelandic | löggilda; veita umboð; viðurkenna sem fullgildan |
Portuguese | acreditar |
Spanish | acreditar |