Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɦɪŋkərə(n)/ |
Hyphenation | hin·ke·len |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) hinkel | (ik) hinkelde |
(jij) hinkelt | (jij) hinkelde |
(hij) hinkelt | (hij) hinkelde |
(wij) hinkelen | (wij) hinkelden |
(jullie) hinkelen | (jullie) hinkelden |
(gij) hinkelt | (gij) hinkeldet |
(zij) hinkelen | (zij) hinkelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) hinkele | (dat ik) hinkelde |
(dat jij) hinkele | (dat jij) hinkelde |
(dat hij) hinkele | (dat hij) hinkelde |
(dat wij) hinkelen | (dat wij) hinkelden |
(dat jullie) hinkelen | (dat jullie) hinkelden |
(dat gij) hinkelet | (dat gij) hinkeldet |
(dat zij) hinkelen | (dat zij) hinkelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
hinkel | hinkelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
hinkelend, hinkelende | (hebben) gehinkeld |
English | hop |
---|---|
Esperanto | hopi |
German | hopsen |