Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ɦonoˈrerə(n)/ |
Hyphenation | ho·no·re·ren |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) honoreer | (ik) honoreerde |
(jij) honoreert | (jij) honoreerde |
(hij) honoreert | (hij) honoreerde |
(wij) honoreren | (wij) honoreerden |
(jullie) honoreren | (jullie) honoreerden |
(gij) honoreert | (gij) honoreerdet |
(zij) honoreren | (zij) honoreerden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) honorere | (dat ik) honoreerde |
(dat jij) honorere | (dat jij) honoreerde |
(dat hij) honorere | (dat hij) honoreerde |
(dat wij) honoreren | (dat wij) honoreerden |
(dat jullie) honoreren | (dat jullie) honoreerden |
(dat gij) honoreret | (dat gij) honoreerdet |
(dat zij) honoreren | (dat zij) honoreerden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
honoreer | honoreert |
Participles | |
Present participle | Past participle |
honorerend, honorerende | (hebben) gehonoreerd |
Esperanto | honorarii |
---|---|
German | honorieren |