Part of speech | verb |
---|
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) sprenkel | (ik) sprenkelde |
(jij) sprenkelt | (jij) sprenkelde |
(hij) sprenkelt | (hij) sprenkelde |
(wij) sprenkelen | (wij) sprenkelden |
(jullie) sprenkelen | (jullie) sprenkelden |
(gij) sprenkelt | (gij) sprenkeldet |
(zij) sprenkelen | (zij) sprenkelden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) sprenkele | (dat ik) sprenkelde |
(dat jij) sprenkele | (dat jij) sprenkelde |
(dat hij) sprenkele | (dat hij) sprenkelde |
(dat wij) sprenkelen | (dat wij) sprenkelden |
(dat jullie) sprenkelen | (dat jullie) sprenkelden |
(dat gij) sprenkelet | (dat gij) sprenkeldet |
(dat zij) sprenkelen | (dat zij) sprenkelden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
sprenkel | sprenkelt |
Participles | |
Present participle | Past participle |
sprenkelend, sprenkelende | (hebben) gesprenkeld |
Esperanto | gutverŝi |
---|