| Part of speech | verb |
|---|---|
| Pronunciation | /frɵˈstreːrə(n)/ |
| Hyphenation | frus·tre·ren |
| Indicative mood | |
|---|---|
| Present tense | Past tense |
| (ik) frustreer | (ik) frustreerde |
| (jij) frustreert | (jij) frustreerde |
| (hij) frustreert | (hij) frustreerde |
| (wij) frustreren | (wij) frustreerden |
| (jullie) frustreren | (jullie) frustreerden |
| (gij) frustreert | (gij) frustreerdet |
| (zij) frustreren | (zij) frustreerden |
| Subjunctive mood | |
| Present tense | Past tense |
| (dat ik) frustrere | (dat ik) frustreerde |
| (dat jij) frustrere | (dat jij) frustreerde |
| (dat hij) frustrere | (dat hij) frustreerde |
| (dat wij) frustreren | (dat wij) frustreerden |
| (dat jullie) frustreren | (dat jullie) frustreerden |
| (dat gij) frustreret | (dat gij) frustreerdet |
| (dat zij) frustreren | (dat zij) frustreerden |
| Imperative mood | |
| Singular/Plural | Plural |
| frustreer | frustreert |
| Participles | |
| Present participle | Past participle |
| frustrerend, frustrerende | (hebben) gefrustreerd |
| English | frustrate |
|---|---|
| Esperanto | frustri |
| German | frustrieren |
| Portuguese | frustrar |