Synonyms: uitvegen, uitwissen, wegvagen, wegwissen, uitvagen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈʋɛxfeɣə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | weg·ve·gen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) veeg weg | (ik) veegde weg |
| (jij) veegt weg | (jij) veegde weg |
| (hij) veegt weg | (hij) veegde weg |
| (wij) vegen weg | (wij) veegden weg |
| (jullie) vegen weg | (jullie) veegden weg |
| (gij) veegt weg | (gij) veegdet weg |
| (zij) vegen weg | (zij) veegden weg |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) wegvege | (dat ik) wegveegde |
| (dat jij) wegvege | (dat jij) wegveegde |
| (dat hij) wegvege | (dat hij) wegveegde |
| (dat wij) wegvegen | (dat wij) wegveegden |
| (dat jullie) wegvegen | (dat jullie) wegveegden |
| (dat gij) wegveget | (dat gij) wegveegdet |
| (dat zij) wegvegen | (dat zij) wegveegden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| veeg weg | veegt weg |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| wegvegend, wegvegende | (hebben) weggeveegd |
De politiechef veegde de kranten weg die de ongelukkige als dekking tegen de vorst gebruikte.
Een gril van de wind, dacht Rhialto, en hij veegde het blad weg.