Synonyms: uitvegen, uitwissen, wegvegen, wegwissen, uitvagen
| Part of speech | verb |
|---|
| Pronunciation | /ˈʋɛxfaɣə(n)/ |
|---|
| Hyphenation | weg·va·gen |
|---|
Conjugation
| Indicative mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (ik) vaag weg | (ik) vaagde weg |
| (jij) vaagt weg | (jij) vaagde weg |
| (hij) vaagt weg | (hij) vaagde weg |
| (wij) vagen weg | (wij) vaagden weg |
| (jullie) vagen weg | (jullie) vaagden weg |
| (gij) vaagt weg | (gij) vaagdet weg |
| (zij) vagen weg | (zij) vaagden weg |
| Subjunctive mood |
|---|
| Present tense | Past tense |
|---|
| (dat ik) wegvage | (dat ik) wegvaagde |
| (dat jij) wegvage | (dat jij) wegvaagde |
| (dat hij) wegvage | (dat hij) wegvaagde |
| (dat wij) wegvagen | (dat wij) wegvaagden |
| (dat jullie) wegvagen | (dat jullie) wegvaagden |
| (dat gij) wegvaget | (dat gij) wegvaagdet |
| (dat zij) wegvagen | (dat zij) wegvaagden |
| Imperative mood |
|---|
| Singular/Plural | Plural |
|---|
| vaag weg | vaagt weg |
| Participles |
|---|
| Present participle | Past participle |
|---|
| wegvagend, wegvagende | (hebben) weggevaagd |