Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈkoːjə(n)/ |
Hyphenation | kooi·en |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) kooi | (ik) kooide |
(jij) kooit | (jij) kooide |
(hij) kooit | (hij) kooide |
(wij) kooien | (wij) kooiden |
(jullie) kooien | (jullie) kooiden |
(gij) kooit | (gij) kooidet |
(zij) kooien | (zij) kooiden |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) kooie | (dat ik) kooide |
(dat jij) kooie | (dat jij) kooide |
(dat hij) kooie | (dat hij) kooide |
(dat wij) kooien | (dat wij) kooiden |
(dat jullie) kooien | (dat jullie) kooiden |
(dat gij) kooiet | (dat gij) kooidet |
(dat zij) kooien | (dat zij) kooiden |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
kooi | kooit |
Participles | |
Present participle | Past participle |
kooiend, kooiende | (hebben) gekooid |
English | cage |
---|---|
Esperanto | enkaĝigi |
German | in einen Käfig sperren; in einen Bauer stellen |