Part of speech | verb |
---|---|
Pronunciation | /ˈɑfetə(n)/ |
Hyphenation | af·eten |
Indicative mood | |
---|---|
Present tense | Past tense |
(ik) eet af | (ik) at af |
(jij) eet af | (jij) at af |
(hij) eet af | (hij) at af |
(wij) eten af | (wij) aten af |
(jullie) eten af | (jullie) aten af |
(gij) eet af | (gij) at af |
(zij) eten af | (zij) aten af |
Subjunctive mood | |
Present tense | Past tense |
(dat ik) afete | (dat ik) afate |
(dat jij) afete | (dat jij) afate |
(dat hij) afete | (dat hij) afate |
(dat wij) afeten | (dat wij) afaten |
(dat jullie) afeten | (dat jullie) afaten |
(dat gij) afetet | (dat gij) afatet |
(dat zij) afeten | (dat zij) afaten |
Imperative mood | |
Singular/Plural | Plural |
eet af | eet af |
Participles | |
Present participle | Past participle |
afetend, afetende | (hebben) afgegeten |
English | eat off; finish one’s meal |
---|---|
Esperanto | finmanĝi |
German | aufessen |