Information über das Wort 'ausculteren' [dut] (epo: brustaŭskulti)

Konjugation

Indikativ
Präsens	Präterium
(ik) ausculteer	(ik) ausculteerde
(jij) ausculteert	(jij) ausculteerde
(hij) ausculteert	(hij) ausculteerde
(wij) ausculteren	(wij) ausculteerden
(jullie) ausculteren	(jullie) ausculteerden
(gij) ausculteert	(gij) ausculteerdet
(zij) ausculteren	(zij) ausculteerden
Konjunktiv
Präsens	Präterium
(dat ik) auscultere	(dat ik) ausculteerde
(dat jij) auscultere	(dat jij) ausculteerde
(dat hij) auscultere	(dat hij) ausculteerde
(dat wij) ausculteren	(dat wij) ausculteerden
(dat jullie) ausculteren	(dat jullie) ausculteerden
(dat gij) ausculteret	(dat gij) ausculteerdet
(dat zij) ausculteren	(dat zij) ausculteerden
Imperativ
Einzahl/Mehrzahl	Mehrzahl
ausculteer	ausculteert
Partizipien
Präsenspartizip	Perfektpartizip
ausculterend, ausculterende	(hebben) geausculteerd