Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /vəˈrenəɣə(n)/ |
Trennung | ver·e·ni·gen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) verenig | (ik) verenigde |
(jij) verenigt | (jij) verenigde |
(hij) verenigt | (hij) verenigde |
(wij) verenigen | (wij) verenigden |
(jullie) verenigen | (jullie) verenigden |
(gij) verenigt | (gij) verenigdet |
(zij) verenigen | (zij) verenigden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) verenige | (dat ik) verenigde |
(dat jij) verenige | (dat jij) verenigde |
(dat hij) verenige | (dat hij) verenigde |
(dat wij) verenigen | (dat wij) verenigden |
(dat jullie) verenigen | (dat jullie) verenigden |
(dat gij) vereniget | (dat gij) verenigdet |
(dat zij) verenigen | (dat zij) verenigden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
verenig | verenigt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
verenigend, verenigende | (hebben) verenigd |
Dänisch | forene |
---|---|
Deutsch | einigen; vereinigen |
Englisch | join; unite; unify |
Esperanto | unuigi |
Färöerisch | leggja saman |
Französisch | accoupler; unir |
Jiddisch | פֿאַראײניקן |
Latein | adunare |
Papiamento | uni |
Portugiesisch | unificar; unir |
Saterfriesisch | eenigje; fereenigje |
Schwedisch | ena |
Spanisch | reunir; unir |
Tschechisch | sjednotit; sloučit; spojit; spojovat |
Westfriesisch | ferienigje; ferienje |