Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔntˈketənə(n)/ |
Trennung | ont·ke·te·nen |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ontketen | (ik) ontketende |
(jij) ontketent | (jij) ontketende |
(hij) ontketent | (hij) ontketende |
(wij) ontketenen | (wij) ontketenden |
(jullie) ontketenen | (jullie) ontketenden |
(gij) ontketent | (gij) ontketendet |
(zij) ontketenen | (zij) ontketenden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ontketene | (dat ik) ontketende |
(dat jij) ontketene | (dat jij) ontketende |
(dat hij) ontketene | (dat hij) ontketende |
(dat wij) ontketenen | (dat wij) ontketenden |
(dat jullie) ontketenen | (dat jullie) ontketenden |
(dat gij) ontketenet | (dat gij) ontketendet |
(dat zij) ontketenen | (dat zij) ontketenden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ontketen | ontketent |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ontketenend, ontketenende | (hebben) ontketend |
Deutsch | entfesseln; die Ketten abnehmen; die Fesseln abnehmen; von den Fesseln befreien |
---|---|
Englisch | unchain |
Esperanto | senkatenigi; malkateni |
Französisch | déchaîner |