Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈbrekə(n)/ |
Trennung | bre·ken |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) breek | (ik) brak |
(jij) breekt | (jij) brak |
(hij) breekt | (hij) brak |
(wij) breken | (wij) braken |
(jullie) breken | (jullie) braken |
(gij) breekt | (gij) braakt |
(zij) breken | (zij) braken |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) breke | (dat ik) brake |
(dat jij) breke | (dat jij) brake |
(dat hij) breke | (dat hij) brake |
(dat wij) breken | (dat wij) braken |
(dat jullie) breken | (dat jullie) braken |
(dat gij) breket | (dat gij) braket |
(dat zij) breken | (dat zij) braken |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
brekend, brekende | (zijn) gebroken |
Englisch | refract |
---|---|
Esperanto | refraktiĝi |
Spanisch | refractarse |
Westfriesisch | brekke |