Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈandrɛi̯və(n)/ |
Trennung | aan·drij·ven |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) drijf aan | (ik) dreef aan |
(jij) drijft aan | (jij) dreef aan |
(hij) drijft aan | (hij) dreef aan |
(wij) drijven aan | (wij) dreven aan |
(jullie) drijven aan | (jullie) dreven aan |
(gij) drijft aan | (gij) dreeft aan |
(zij) drijven aan | (zij) dreven aan |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) aandrijve | (dat ik) aandreve |
(dat jij) aandrijve | (dat jij) aandreve |
(dat hij) aandrijve | (dat hij) aandreve |
(dat wij) aandrijven | (dat wij) aandreven |
(dat jullie) aandrijven | (dat jullie) aandreven |
(dat gij) aandrijvet | (dat gij) aandrevet |
(dat zij) aandrijven | (dat zij) aandreven |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
drijf aan | drijft aan |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
aandrijvend, aandrijvende | (hebben) aangedreven |
Deutsch | antreiben |
---|---|
Englisch | drive |
Esperanto | propulsi |
Französisch | actionner |
Saterfriesisch | andrieuwe |
Westfriesisch | oandriuwe |