Synonyme: eisen, opeisen, postuleren, rekenen, verlangen, voorschrijven, vorderen
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) verg | (ik) vergde |
| (jij) vergt | (jij) vergde |
| (hij) vergt | (hij) vergde |
| (wij) vergen | (wij) vergden |
| (jullie) vergen | (jullie) vergden |
| (gij) vergt | (gij) vergdet |
| (zij) vergen | (zij) vergden |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) verge | (dat ik) vergde |
| (dat jij) verge | (dat jij) vergde |
| (dat hij) verge | (dat hij) vergde |
| (dat wij) vergen | (dat wij) vergden |
| (dat jullie) vergen | (dat jullie) vergden |
| (dat gij) verget | (dat gij) vergdet |
| (dat zij) vergen | (dat zij) vergden |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| verg | vergt |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| vergend, vergende | (hebben) gevergd |
Maar het moet mij van het hart dat u niet tegen de ontberingen, die men van u zal vergen, opgewassen lijkt.
U zult zeker geen vergoeding ontvangen voor handelingen die de wet van u vergt, hetgeen u net zo goed weet als ik, zo niet beter.
Dergelijk extreem gedrag zal zeker niet gevergd worden.