Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ɔndˈblotə(n)/ |
Trennung | ont·blo·ten |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) ontbloot | (ik) ontblootte |
(jij) ontbloot | (jij) ontblootte |
(hij) ontbloot | (hij) ontblootte |
(wij) ontbloten | (wij) ontblootten |
(jullie) ontbloten | (jullie) ontblootten |
(gij) ontbloot | (gij) ontbloottet |
(zij) ontbloten | (zij) ontblootten |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) ontblote | (dat ik) ontblootte |
(dat jij) ontblote | (dat jij) ontblootte |
(dat hij) ontblote | (dat hij) ontblootte |
(dat wij) ontbloten | (dat wij) ontblootten |
(dat jullie) ontbloten | (dat jullie) ontblootten |
(dat gij) ontblotet | (dat gij) ontbloottet |
(dat zij) ontbloten | (dat zij) ontblootten |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
ontbloot | ontbloot |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
ontblotend, ontblotende | (hebben) ontbloot |
Deutsch | entblößen |
---|---|
Englisch | bare |
Esperanto | nudigi |
Französisch | dépouiller |