Wortart | Verb |
---|---|
Aussprache | /ˈtɛmə(n)/ |
Trennung | tem·men |
Indikativ | |
---|---|
Präsens | Präterium |
(ik) tem | (ik) temde |
(jij) temt | (jij) temde |
(hij) temt | (hij) temde |
(wij) temmen | (wij) temden |
(jullie) temmen | (jullie) temden |
(gij) temt | (gij) temdet |
(zij) temmen | (zij) temden |
Konjunktiv | |
Präsens | Präterium |
(dat ik) temme | (dat ik) temde |
(dat jij) temme | (dat jij) temde |
(dat hij) temme | (dat hij) temde |
(dat wij) temmen | (dat wij) temden |
(dat jullie) temmen | (dat jullie) temden |
(dat gij) temmet | (dat gij) temdet |
(dat zij) temmen | (dat zij) temden |
Imperativ | |
Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
tem | temt |
Partizipien | |
Präsenspartizip | Perfektpartizip |
temmend, temmende | (hebben) getemd |
Deutsch | zähmen |
---|---|
Englisch | tame |
Esperanto | malsovaĝigi |
Französisch | apprivoiser |
Latein | cicurare |
Saterfriesisch | tomje |