Synonyme: afbreken, uitschakelen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈœy̯tsɛtə(n)/ |
|---|
| Trennung | uit·zet·ten |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) zet uit | (ik) zette uit |
| (jij) zet uit | (jij) zette uit |
| (hij) zet uit | (hij) zette uit |
| (wij) zetten uit | (wij) zetten uit |
| (jullie) zetten uit | (jullie) zetten uit |
| (gij) zet uit | (gij) zettet uit |
| (zij) zetten uit | (zij) zetten uit |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) uitzette | (dat ik) uitzette |
| (dat jij) uitzette | (dat jij) uitzette |
| (dat hij) uitzette | (dat hij) uitzette |
| (dat wij) uitzetten | (dat wij) uitzetten |
| (dat jullie) uitzetten | (dat jullie) uitzetten |
| (dat gij) uitzettet | (dat gij) uitzettet |
| (dat zij) uitzetten | (dat zij) uitzetten |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| zet uit | zet uit |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| uitzettend, uitzettende | (hebben) uitgezet |