Synonyme: dichtrijgen, vastrijgen
| Wortart | Verb |
|---|
| Aussprache | /ˈanrɛi̯ɣə(n)/ |
|---|
| Trennung | aan·rij·gen |
|---|
Konjugation
| Indikativ |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (ik) rijg aan | (ik) reeg aan |
| (jij) rijgt aan | (jij) reeg aan |
| (hij) rijgt aan | (hij) reeg aan |
| (wij) rijgen aan | (wij) regen aan |
| (jullie) rijgen aan | (jullie) regen aan |
| (gij) rijgt aan | (gij) reegt aan |
| (zij) rijgen aan | (zij) regen aan |
| Konjunktiv |
|---|
| Präsens | Präterium |
|---|
| (dat ik) aanrijge | (dat ik) aanrege |
| (dat jij) aanrijge | (dat jij) aanrege |
| (dat hij) aanrijge | (dat hij) aanrege |
| (dat wij) aanrijgen | (dat wij) aanregen |
| (dat jullie) aanrijgen | (dat jullie) aanregen |
| (dat gij) aanrijget | (dat gij) aanreget |
| (dat zij) aanrijgen | (dat zij) aanregen |
| Imperativ |
|---|
| Einzahl/Mehrzahl | Mehrzahl |
|---|
| rijg aan | rijgt aan |
| Partizipien |
|---|
| Präsenspartizip | Perfektpartizip |
|---|
| aanrijgend, aanrijgende | (hebben) aangeregen |